braniemaeker

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

braniemaeker m /brá:nimɛ́:kʲer/

  1. emes dae zichzelf hieël get vindj en gaer oppe veurgróndj steit
    Det is de Remunjse; es dae braniemaeker dao is, dan is det éí sjawspeel.
  2. emes dae branie of trammelantj veroearzaak
Aafbraeking
  • bra-nie-mae-ker
Synoniem
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif braniemaeker braniemaekers
IPA /brá:nimɛ́:kʲer/ /brá:nimɛ́:kʲer̥s/ /brá:nimɛ́:kʲerz/
dim. sjrif braniemaekerke braniemaekerken braniemaekerkes
IPA /brá:nimɛ́:kʲe̽r̥kʲe/ /brá:nimɛ́:kʲe̽r̥kʲen/ /brá:nimɛ́:kʲe̽r̥kʲes/ /brá:nimɛ́:kʲe̽r̥kʲez/
dat. sjrif braniemaeker braniemaekers
IPA /brá:nimɛ́:kʲer/ /brá:nimɛ́:kʲer̥s/ /brá:nimɛ́:kʲerz/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk