brikke

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

brikke /brɪkʲe/

  1. gemaak van brik
Aafbraeking
  • brik-ke
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif brikke brikken brikke brikken brikke brikken brikke brikken brikke brikken brikke brikken
IPA /brɪkʲe/ /brɪkʲen/ /brɪkʲe/ /brɪkʲen/ /brɪkʲe/ /brɪkʲen/ /brɪkʲe/ /brɪkʲen/ /brɪkʲe/ /brɪkʲen/ /brɪkʲe/ /brɪkʲen/
partitief sjrif
IPA
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif
IPA
Raod

Wie bie alle stóffelike bieveugelike naamwäörd kump de predikatieve vorm neet zoea dök veur. In dees vel kaltj me lever van (gemaak) van brik.

In anger spraoke[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

brikke /brɪkʲe/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van brik
Aafbraeking
  • brik-ke
Variaasje