bungkelo
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
bungkelo m /bø̀ŋgəlo/
- (boewkónde) 'n weuning die allein besteit oete gróndjstok, 'n weuning sónger baovestok
- Raod
Lèt op! Dit waord wuuert ouch gesjreven es bungalow.
- Aafbraeking
- bun-gke-lo
- Verwantje wäörd
Verbuging[bewirk]
inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | bungkelo | bungkelo's | ||
IPA | /bø̀ŋgəlo/ | /bø̀ŋgəlò:s/ | /bø̀ŋgəlò:z/ | ||
dim. | sjrif | bungkeleuke | bungkeleuken | bungkeleukes | |
IPA | /bø̀ŋgəlø̀:kə/ | /bø̀ŋgəlø̀:kən/ | /bø̀ŋgəlø̀:kəs/ | /bø̀ŋgəlø̀:kəz/ | |
dat. | sjrif | bungkelo | bungkelo's | ||
IPA | /bø̀ŋgəlo/ | /bø̀ŋgəlò:s/ | /bø̀ŋgəlò:z/ |
In anger spraoke[bewirk]
bewirk |