bungkelo

Van Wiktionary

'ne bungkelo

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

bungkelo m /bø̀ŋgəlo/

  1. (boewkónde) 'n weuning die allein besteit oete gróndjstok, 'n weuning sónger baovestok
Raod

Lèt op! Dit waord wuuert ouch gesjreven es bungalow.

Aafbraeking
  • bun-gke-lo
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif bungkelo bungkelo's
IPA /bø̀ŋgəlo/ /bø̀ŋgəlò:s/ /bø̀ŋgəlò:z/
dim. sjrif bungkeleuke bungkeleuken bungkeleukes
IPA /bø̀ŋgəlø̀:kə/ /bø̀ŋgəlø̀:kən/ /bø̀ŋgəlø̀:kəs/ /bø̀ŋgəlø̀:kəz/
dat. sjrif bungkelo bungkelo's
IPA /bø̀ŋgəlo/ /bø̀ŋgəlò:s/ /bø̀ŋgəlò:z/

In anger spraoke[bewirk]

bewirk