Naar inhoud springen

chroeam

Van Wiktionary

chroeam

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

chroeam m > m ~ ó /xr̥ùä̯m/

  1. (sjemie) 't sjemisch element mit 't symboeal Cr en 't atoeamnómmer 24; e zilverkluuerig euvergangsmetaal det neet gaw verwaert
Aafbraeking
  • chroeam
Variaasje
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif chroeam
IPA /xr̥ùä̯m/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif chroeam
IPA /xr̥ùä̯m/

In anger spraoke

[bewirk]