Naar inhoud springen

crisis

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

crisis m /kr̥izɪs/ kriezzis

  1. 'ne noeadtoestandj wobie 't fetsuundelik wirke van e stèlsel of e gehieël zwaor verstuuerd wuuert
  2. 'nen tied worin 't ikkenomisch gezeen achteroetgeit
Aafbraeking
  • cri-sis
Aafleijinge

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif crisis crisissecrisissen
IPA /kr̥izɪs//kr̥izɪz/ /kr̥izɪ̽se//kr̥izɪ̽sen/
dim. sjrif crisiskecrisisken crisiskes
IPA /kr̥izɪ̽skʲe//kr̥izɪ̽skʲen/ /kr̥izɪ̽skʲes//kr̥izɪ̽skʲez/
dat. sjrif crisis crisissecrisissen
IPA /kr̥izɪs//kr̥izɪz/ /kr̥izɪ̽se//kr̥izɪ̽sen/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]