dómmigheid

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

dómmigheid v /dʊ́mɪçɛ́i̯d/

  1. de eigesjap van 't dóm zeen of de maot van wie dóm m'n is
  2. (euverdrechtelik) 'n mankaasjen of bepirking van 't verstandj, 't gering-zeen vanne verstenjelike vermoges
  3. (euverdrechtelik) 'n dóm hanjeling, get det me duit det hieël dóm is
Aafbraeking
  • dóm-mig-heid
Synoniem
Antoniem
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif dómmigheid dómmigheje
dómmighede
dómmighejen
dómmigheden
IPA /dʊ́mɪçɛ́i̯d/ /dʊ́mɪçé:je/
/dʊ́mɪçé:de/
/dʊ́mɪçé:jen/
/dʊ́mɪçé:den/
dim. sjrif dómmigheidje dómmigheidjen dómmigheidjes
IPA /dʊ́mɪçɛ́i̯ce/ /dʊ́mɪçɛ́i̯cen/ /dʊ́mɪçɛ́i̯ces/ /dʊ́mɪçɛ́i̯cez/

In anger spraoke[bewirk]

[2]