dichtingsspraok

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

dichtingsspraok v /dɪçtɪŋ̊spr̥ɒ̀:k/

1. (spraoklieër) 't hoger spraokgebroek zoeawie det veurkump in gedichten en anger litteraer werke, wobie gespeeldj wuuert mitte klank van wäörd en deper beteikenisse

Aafbraeking

• dich-tings-spraok

Samestèlling

• dichtings- + spraok

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	dichtingsspraok		dichtingsspraoke	dichtingsspraoken
	IPA	/dɪçtɪŋ̊spr̥ɒ̀:k/	/dɪçtɪŋ̊spr̥ɒ̀:g/	/dɪçtɪŋ̊spr̥ɒ̀:kə/	/dɪçtɪŋ̊spr̥ɒ̀:kən/
dim.	sjrif	dichtingsspräökske	dichtingsspräöksken	dichtingsspräökskes
	IPA	/dɪçtɪŋ̊spr̥œ̀:kskə/	/dɪçtɪŋ̊spr̥œ̀:kskən/	/dɪçtɪŋ̊spr̥œ̀:kskəs/	/dɪçtɪŋ̊spr̥œ̀:kskəz/

In anger spraoke

• Ieslandjs: skáldamál^(is:) ó
• Ingels: poetic language
• Nederlandjs: dichterstaal g