Naar inhoud springen

spraok

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

spraok v /spr̥ɒ̀:k/

  1. 't vermoge te kalle
  2. (spraoklieër) 't fraem van gespraoke klanke womit luuj mit einanger kallen enne sjriftelik vasligking hievan
  3. (euverdrechtelik) emes zien meneer van spraeke
  4. (euverdrechtelik) e stèlsel bieje kómpjoeter det besteit oet codes die örges opdrach veur gaeve
Aafbraeking
  • spraok
Synonieme
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • emes trögkkinnen ane spraok
  • get te spraok bringe: euver e zeker óngerwerp beginne te kalle

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif spraok spraoke spraoken
IPA /spr̥ɒ̀:k/ /spr̥ɒ̀:g/ /spr̥ɒ̀:kə/ /spr̥ɒ̀:kən/
dim. sjrif spräökske spräöksken spräökskes
IPA /spr̥œ̀:kskə/ /spr̥œ̀:kskən/ /spr̥œ̀:kskəs/ /spr̥œ̀:kskəz/
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif spraok spräök
IPA /spr̥ɒ̀:k/ /spr̥ɒ̀:g/ /spr̥œ̀:kʲ/ /spr̥œ̀:gʲ/
dim. sjrif spräökske spräöksken spräökskes
IPA /spr̥œ̀:kskə/ /spr̥œ̀:kskən/ /spr̥œ̀:kskəs/ /spr̥œ̀:kskəz/
Raod

Bakkes guuef in zien dissertaasje nag es ekstra mieëvaad spräök. Dit mieëvaad wuuert neet óngersteundj door 't waordebook en wuuert allewiel ouch nimmieë gehuuerd.

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

[2]