Naar inhoud springen

oetspraok

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

oetspraok v /ú:tspr̥ɒ̀:k/

  1. (spraoklieër) de meneer van 't oetspraeke, d'n akkoestische vorm van klanke, wäörd en zatse
  2. e waord det of 'ne zats dae door emes oetgespraoke wuuert, worin d'r ouch zien meining uutj; get worin me zich oetsprik
  3. e richterlik oordeil, de bekindjmaking van 't oordeil in 't gerich
Aafbraeking
  • oet-spraok
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif oetspraok oetspraoke oetspraoken
IPA /ú:tspr̥ɒ̀:k/ /ú:tspr̥ɒ̀:g/ /ú:tspr̥ɒ̀:kə/ /ú:tspr̥ɒ̀:kən/
dim. sjrif oetspräökske oetspräöksken oetspräökskes
IPA /ú:tspr̥œ̀:kskə/ /ú:tspr̥œ̀:kskən/ /ú:tspr̥œ̀:kskəs/ /ú:tspr̥œ̀:kskəz/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]