ruugspraok

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

ruugspraok v /rʉ̜̀:xspr̥ɒ̀:k/

  1. graof spraokgebroek, 'n meneer van kalle die door väöl luuj es óngepas, aanstoeatgaevendj of zelfs verwirpelik gezeen wuuert
    Det is ruugspraok waas toe dao zaes! Det wil ich neet huueren in mien hoes.
Aafbraeking
  • ruug-spraok
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif ruugspraok
IPA /rʉ̜̀:xspr̥ɒ̀:k/ /rʉ̜̀:xspr̥ɒ̀:g/
dim. sjrif
IPA