Naar inhoud springen

dikkeltee

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

dikkeltee m (Nederlands: decolleté)

Sinneniem
Verbuging

dikkeltees, dikkelteeke


Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

dikkeltee ó /dɪkʲel̥'tè:/

  1. 't zichbaar baovedeil vanne memmekas van e vrouwmis, doordet 't kleierstök 'n halsinkeping haet
Aafbraeking
  • dik-kel-tee
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif dikkeltee dikkeltees
IPA /dɪkʲel̥'tè:/ /dɪkʲel̥'tè:s/ /dɪkʲel̥'tè:z/
dim. sjrif dikkelteeke dikkelteeken dikkelteekes
IPA /dɪkʲel̥'tè:kʲe/ /dɪkʲel̥'tè:kʲen/ /dɪkʲel̥'tè:kʲes/ /dɪkʲel̥'tè:kʲez/
dat. sjrif dikkeltee dikkeltees
IPA /dɪkʲel̥'tè:/ /dɪkʲel̥'tè:s/ /dɪkʲel̥'tè:z/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk