Naar inhoud springen

drejjing

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

drejjing v /drǽjɪŋ/

  1. de hanjeling van 't zich óm 't middelpuntj (de as) haer bewaege
  2. de meneer van wie get zich prónt drejtj
  3. 'ne gedrejdje vorm
Aafbraeking
  • drej-jing
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif drejjing drejjinge drejjingen
IPA /drǽjɪŋ/ /drǽjɪŋe/ /drǽjɪŋen/
dim. sjrif drejjingske drejjingsken drejjingskes
IPA /drǽjɪ̽ŋ̊skʲe/ /drǽjɪ̽ŋ̊skʲen/ /drǽjɪ̽ŋ̊skʲes/ /drǽjɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]