eechel
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
eechel m /é:çel/
- (bieëster) Erinaceus europaeus: e klei zuigbieës mit stekelen oppe kop en ane rögk, waat zich voortj mit insekte
- 'ne verwaegbare versperringsbalk verzeen van iezere pin die aan alskantjen oetstaeke
- (euverdrechtelik) get stekelechtigs
- Aafbraeking
- eech-el
- Synonieme
- [1] ↓egel, †kroe-eechel, stekelverke
- Aafleijinge
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | eechel | eechele | eechelen | |
| IPA | /é:çel/ | /é:çe̽le/ | /é:çe̽len/ | ||
| dim. | sjrif | eechelke | eechelken | eechelkes | |
| IPA | /é:çe̽l̥kʲe/ | /é:çe̽l̥kʲen/ | /é:çe̽l̥kʲes/ | /é:çe̽l̥kʲez/ | |
| dat. | sjrif | eechel | eechele | eechelen | |
| IPA | /é:çel/ | /é:çe̽le/ | /é:çe̽len/ | ||
In anger spraoke[bewirk]
[1]