eechel

'nen eechel [1]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

eechel m /é:çel/

1. (bieëster) Erinaceus europaeus: e klei zuigbieës mit stekelen oppe kop en ane rögk, waat zich voortj mit insekte
2. 'ne verwaegbare versperringsbalk verzeen van iezere pin die aan alskantjen oetstaeke
3. (euverdrechtelik) get stekelechtigs

Aafbraeking

• eech-el

Synonieme

• [1] ↓egel, †kroe-eechel, stekelverke

Aafleijinge

• aomezeikeechel, zieë-eechel

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	eechel		eechele	eechelen
	IPA	/é:çel/		/é:çe̽le/	/é:çe̽len/
dim.	sjrif	eechelke	eechelken	eechelkes
	IPA	/é:çe̽l̥kʲe/	/é:çe̽l̥kʲen/	/é:çe̽l̥kʲes/	/é:çe̽l̥kʲez/
dat.	sjrif	eechel		eechele	eechelen
	IPA	/é:çel/		/é:çe̽le/	/é:çe̽len/

In anger spraoke

[1]

Frans: hérisson m Ieslandjs: broddgöltur(is:) m Ingels: hedgehog(en:) Koreaans: 고슴도치(ko:) Luuksembörgs: Igel m, Däreldéier ó, Kéisécker m Nederlandjs: egel(nl:) g

Pruus: Igel m Remeens: arici(ro:) m Spaans: erizo m Törks: kirpi(tr:) Zweeds: igelkott g