Naar inhoud springen

fakter

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

fakter m /faktər/

  1. 'n ómstenjigheid die invlood haet op get, 'n mitwirkendje oearzaak
  2. de sterkdje van zónnebrandjkraem
    Doe mós tich instrieke mit fakter 50.
Aafbraeking
  • fak-ter
Variaasje

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif fakter fakters
IPA /faktər/ /faktər̥s//faktərz/
dim. sjrif fekterkefekterken fekterkes
IPA /fækte̽r̥kʲe//fækte̽r̥kʲen/ /fækte̽r̥kʲes//fækte̽r̥kʲez/
dat. sjrif fakter fakters
IPA /faktər/ /faktər̥s//faktərz/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]