feit

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

feit ó /fɛ́i̯t/

  1. 'n gebeurtenis die wörkelik plaats gadj haet of 'n ómstenjigheid die wörkelik zoea is
Aafbraeking
  • feit
Synoniem
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif feit feite feiten
IPA /fɛ́i̯t/ /fɛ́i̯d/ /fɛ́i̯te/ /fɛ́i̯ten/
dim. sjrif feitje feitjen feitjes
IPA /fɛ́i̯ce/ /fɛ́i̯cen/ /fɛ́i̯ces/ /fɛ́i̯cez/
dat. sjrif feit feite feiten
IPA /fɛ́i̯t/ /fɛ́i̯d/ /fɛ́i̯te/ /fɛ́i̯ten/

In anger spraoke[bewirk]