geisel

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]

geisel m (Nederlands: gesel)

Verbuging

geisele, geiselke


'ne geisel

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

geisel m /ʝɛ́i̯sel/

  1. 'n smik mit stökskes touw of reemkes d'raan, döks mit knuip of stökker metaal weer dao-aan, womit m'n op emes zie lief heef veur dem te straove
Aafbraeking
  • gei-sel
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif geisel geisele geiselen
IPA /ʝɛ́i̯sel/ /ʝɛ́i̯se̽le/ /ʝɛ́i̯se̽len/
dim. sjrif geiselke geiselken geiselkes
IPA /ʝɛ́i̯se̽l̥kʲe/ /ʝɛ́i̯se̽l̥kʲen/ /ʝɛ́i̯se̽l̥kʲes/ /ʝɛ́i̯se̽l̥kʲez/
dat. sjrif geisel geisele geiselen
IPA /ʝɛ́i̯sel/ /ʝɛ́i̯se̽le/ /ʝɛ́i̯se̽len/

In anger spraoke[bewirk]

bewirk


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

geisel /ʝɛ́i̯sel/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van geisele
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van geisele
Aafbraeking
  • gei-sel