genitief
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
genitief m /ʝé:ni̽tif/ (ouch: /ʝe̽ni̽'tif/)
- (spraoklieër) d'n twieëdje naamval dae tiedsverbenj en eigendóm aanguuef
- Raod
De klemtoean ligk op dit waord meistens oppe ieëste silbe, meh versjuuf bieje verbaoge vörm ummer nao de twieëdje silbe.
d'n Diminutief van dit waord wuuertj praktisch neet gebroek.
- Aafbraeking
- ge-ni-tief
Grammaer[bewirk]
De genitief kump in 't Mofers allein nag veur in versteindje oetdrökkinge; in 't biezunjer bie tiedsbepaolinge die beginnen op s- en biewäörd op des-.
Verbuging[bewirk]
inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | genitief | genitieve | genitieven | |
IPA | /ʝé:ni̽tif/ | /ʝé:ni̽tiv/ | /ʝe̽ni̽'tive/ | /ʝe̽ni̽'tiven/ | |
dim. | sjrif | genitiefke | genitiefken | genitiefkes | |
IPA | /ʝe̽ni̽'tifkʲe/ | /ʝe̽ni̽'tifkʲen/ | /ʝe̽ni̽'tifkʲes/ | /ʝe̽ni̽'tifkʲez/ | |
dat. | sjrif | genitief | genitieve | genitieven | |
IPA | /ʝé:ni̽tif/ | /ʝé:ni̽tiv/ | /ʝe̽ni̽'tive/ | /ʝe̽ni̽'tiven/ |