Naar inhoud springen

gestrukel

Van Wiktionary


Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

gestrukel ó /ɣə'str̥ʉ̜́:kəl/

  1. (gerundium) gerundium I van strukele
Raod

Deze vorm (gerundium I taenge II) wuuert baovenal gebroek wen me zich stuuert aan get of m'n 't ónèns is mit get.

Aafbraeking
  • ge-stru-kel

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif gestrukel
IPA /ɣə'str̥ʉ̜́:kəl/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif gestrukel
IPA /ɣə'str̥ʉ̜́:kəl/