greunte

Van Wiktionary

greunte [2]

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

greunte v /ɣrø̀:n̥tə/

  1. (laeveslieër) (in strikte beteikenis) de greun aetbaar deil van plantje, wie stengelen en blajer, plantjevröchte sónger plantjevleis die denen es aeteswaar veur miense
  2. (aeteswaar) (euverdrechtelik) aetbaar deil van plantjen en zwem die neet zeut zeen, oetgezunjerd neut, zäöj, wortelen of fruit (vröchte die m'n oete handj itj)
Raod

't Óngersjied tösse "greunte" en "fruit/vröchte" inne vouksmóndj is arbitrair en haet gei biologisch fundament. Väöl vröchte die zeut zeen en raw gaete waere, wie tematen en kómkómmers, waere door väöl luuj es greunte gezeen, dinkelik ómdet die neet los inne handj gaete waere. Ouch moere waere meis es greunte gezeen, meh aerpel neet.

Aafbraeking
  • greun-te
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling
  • greun + -te (gegrundj op 't Nederlandjs)
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 144.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif greunte greunten greunte greunten
IPA /ɣrø̀:n̥tə/ /ɣrø̀:n̥tən/ /ɣrø̀:n̥tə/ /ɣrø̀:n̥tən/
dim. sjrif
IPA

In anger spraoke[bewirk]

[2]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

greunte /ɣrø̀:n̥tə/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van greunte
Aafbraeking
  • greun-te