grinjel

Van Wiktionary

De grinjel is nómmer 1. oppe teikening.

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

grinjel m /ɣrɪ́ɲel/

  1. (landjboew) 't gebaogen, houteren of iezere deil van 'n ploog wo 't mets aan verbónjen is aan 't mesjien of 't bieës det 'm trèk
Aafbraeking
  • grinj-el

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif grinjel grinjele grinjelen
IPA /ɣrɪ́ɲel/ /ɣrɪ́ɲe̽le/ /ɣrɪ́ɲe̽len/
dim. sjrif grinjelke grinjelken grinjelkes
IPA /ɣrɪ́ɲe̽l̥kʲe/ /ɣrɪ́ɲe̽l̥kʲen/ /ɣrɪ́ɲe̽l̥kʲes/ /ɣrɪ́ɲe̽l̥kʲez/
dat. sjrif grinjel grinjele grinjelen
IPA /ɣrɪ́ɲel/ /ɣrɪ́ɲe̽le/ /ɣrɪ́ɲe̽len/

In anger spraoke[bewirk]