grondeling

Van Wiktionary

Nederlandjs[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

grondeling g /'ɣrɔn.də.lɪŋ ~ 'ɣrʊn.də.lɪŋ/

  1. (bieëster) gruntje

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
nom.: grondeling grondelingen
dim.: grondelinkje grondelinkjes