grot

Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
grot v /ɣrɒt/
- 'n bès groeate, netuurlik-veurkómmendje häöldje die zich gevörmp haet óngere gróndj of inne wandj van 'n klumming (wie 'n rotswandj)
- (euverdrechtelik) e duuster hökske van stein gemaak dore miens, wie veur 'nen hèlge te verieëre
- Aafbraeking
- grot
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 145-146.
Verbuging[bewirk]
inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | grot | grotte | grotten | |
IPA | /ɣrɒt/ | /ɣrɒd/ | /ɣrɒtə/ | /ɣrɒtən/ | |
dim. | sjrif | grötje | grötjen | grötjes | |
IPA | /ɣrœce/ | /ɣrœcen/ | /ɣrœces/ | /ɣrœcez/ |
In anger spraoke[bewirk]
[1]
[2]
Nederlandjs[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
grot g /ɣrɔt/
Verbuging[bewirk]
inkelvaad | mieëvaad | |
---|---|---|
nom.: | grot | grotten |
dim.: | grotje | grotjes |