grot

'n grot [1]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

grot v /ɣrɒt/

1. 'n bès groeate, netuurlik-veurkómmendje häöldje die zich gevörmp haet óngere gróndj of inne wandj van 'n klumming (wie 'n rotswandj)
2. (euverdrechtelik) e duuster hökske van stein gemaak dore miens, wie veur 'nen hèlge te verieëre

Aafbraeking

• grot

Aafleijinge

• grotweuning
• loerdesgrot, mariagrot

Verwantje wäörd

• haol

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 145-146.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	grot		grotte	grotten
	IPA	/ɣrɒt/	/ɣrɒd/	/ɣrɒtə/	/ɣrɒtən/
dim.	sjrif	grötje	grötjen	grötjes
	IPA	/ɣrœce/	/ɣrœcen/	/ɣrœces/	/ɣrœcez/

In anger spraoke

[1]

Fins: luola Frans: caverne v, grotte v Ieslandjs: hellir m Ingels: cave(en:), cavern Lets: ala(lv:) v Nederlandjs: grot(nl:) g

Pruus: Höhle v Sjinees: 窟(zh:), 屇(zh:) Spaans: cueva v, gruta v Viëtnamees: động(vi:) Zweeds: grotta g

[2]

Fins: luola Frans: caverne v, grotte v Ieslandjs: hellir m Ingels: cave(en:), cavern

Nederlandjs: grot(nl:) g Pruus: Höhle v Spaans: cueva v, gruta v Zweeds: grotta g

Nederlandjs

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

grot g /ɣrɔt/

1. grot

Verbuging

	inkelvaad	mieëvaad
nom.:	grot	grotten
dim.:	grotje	grotjes