harp

'n harp [1]

'n harp [2] mit e beukske d'rtösse

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

harp v /hár̥p/

1. (meziek) e snaorinsterment wovan de snaoren in e groeat, drieheukig fraem gezatj zeen, en eder snaor 'nen eigen toean haet
2. (meziek) 'nen heljer veure pertieje mitte noeate, inne vorm van 'n [1], daen m'n op 't insterment kan klemme

Aafbraeking

• harp

Synoniem

• [2] sjieër

Aafleijinge

• móndjharp

Verwantje wäörd

• lier

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	harp		harpe	harpen
	IPA	/hár̥p/	/hárb/	/hár̥pə/	/hár̥pən/
dim.	sjrif	herpke	herpken	herpkes
	IPA	/hǽr̥pskʲe/	/hǽr̥pskʲen/	/hǽr̥pskʲes/	/hǽr̥pskʲez/

In anger spraoke

[1]

• Faeruuers: harpa^(fo:) v
• Frans: harpe v
• Ieslandjs: harpa^(is:) v
• Ingels: harp
• Nederlandjs: harp g
• Pruus: Harfe v
• Spaans: arpa^(es:) v
• Zweeds: harpa^(sv:) g

[2]

• Ingels: clip, lyre
• Nederlandjs: marsvork g