sjieër
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
sjieër v /ʃìæ̯̈r/
- (gesjieër) e gereidsjap (meis van metaal) womit me stóf en pepier kan knippe, bestäöndje oet twieë metser die langsein aaf in 'n rechte lien snieje; dees metser bewaege langsein aaf door 'n sjroef; dees bewaeging wuuert veroearzaak mitte vingere
- (meziek) 'ne pepietter waat m'n op 't blaosinsterment kan zitte
- (bieëster) e liefdeil bie sómmige sjaolbieëster womit die nao dinger kónne griepe (wie bie krabben en kreefte)
- (bie 't roebbedoeppe) de gestrèkdje wies- en middevinger
- Aafbraeking
- sjieër
- Net get anges gesjreve
- Synoniem
- [2] harp
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- 'n botte sjieër: 'n ónvruntjelik vrouwmis, veural ein waat zich euveral mit mèntj te mótte mujje
- Dao mós die botte sjieër ouch zoea nuuedig mitte moel tössekómme.
- 'n Gewuuen sjieër haet meis 'ne smalen en 'ne breie kantj.
Verbuging[bewirk]
inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | sjieër | sjieëre | sjieëren | |
IPA | /ʃìæ̯̈r/ | /ʃìæ̯̈re/ | /ʃìæ̯̈ren/ | ||
dim. | sjrif | sjieërke | sjieërken | sjieërkes | |
IPA | /ʃìæ̯̈r̥kʲe/ | /ʃìæ̯̈r̥kʲen/ | /ʃìæ̯̈r̥kʲes/ | /ʃìæ̯̈r̥kʲez/ |
In anger spraoke[bewirk]
[1]