Naar inhoud springen

heikel

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Bieveugelik naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

heikel /hɛ́i̯kʲel/

  1. mekkelik te besjadige, wodoor me dao mit zörg mit óm mót gaon
  2. (euverdrechtelik) lestig te behanjele van 'n óngerwerp van gespraek, doordet 't geveulig ligk
    Det is 'n heikel zaak wo ich lever neet euver kal.
Aafbraeking
  • hei-kel
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif heikele heikelen heikel heikel heikel heikel heikelt
IPA /hɛ́i̯kʲele/ /hɛ́i̯kʲelen/ /hɛ́i̯kʲel/ /hɛ́i̯kʲel/ /hɛ́i̯kʲel/ /hɛ́i̯kʲel/ /hɛ́i̯kʲel̥t/ /hɛ́i̯kʲeld/
kómparatief sjrif heikeldere heikelderen heikelder heikelder heikelder heikelder heikeldert
IPA /hɛ́i̯kʲe̽ldərə/ /hɛ́i̯kʲe̽ldərən/ /hɛ́i̯kʲe̽ldər/ /hɛ́i̯kʲe̽ldər/ /hɛ́i̯kʲe̽ldər/ /hɛ́i̯kʲe̽ldər/ /hɛ́i̯kʲe̽ldər̥t/ /hɛ́i̯kʲe̽ldərd/
superlatief sjrif heikelste heikelsten heikelste heikelste heikelste heikelste heikelste
IPA /hɛ́i̯kʲe̽l̥ste/ /hɛ́i̯kʲe̽l̥sten/ /hɛ́i̯kʲe̽l̥ste/ /hɛ́i̯kʲe̽l̥ste/ /hɛ́i̯kʲe̽l̥ste/ /hɛ́i̯kʲe̽l̥ste/ /hɛ́i̯kʲe̽l̥ste/
partitief sjrif heikels
IPA /hɛ́i̯kʲe̽l̥s/ /hɛ́i̯kʲelz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) heikels (toe) (wie) heikeltj (geer)
IPA /wì: hɛ́i̯kʲel̥s tú:/ /wì: hɛ́i̯kʲeʎ̥c ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) heikelders (toe) (wie) heikeldertj (geer)
IPA /wì: hɛ́i̯kʲe̽ldər̥s tú:/ /wì: hɛ́i̯kʲe̽ldər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke

[bewirk]

[2]

bewirk


Biewaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

heikel /hɛ́i̯kʲel/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • hei-kel

Verbuging

[bewirk]
adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif heikel
IPA /hɛ́i̯kʲel/
kómparatief sjrif heikelder
IPA /hɛ́i̯kʲe̽ldər/
superlatief sjrif heikelste
IPA /hɛ́i̯kʲe̽l̥ste/