Naar inhoud springen

hein

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Eigenaam

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

Hein m /hɛ̀i̯n/

  1. (persoeansnaam) 'ne veurnaam veur manskaerele (in gebroek van ±1935)
Raod

Wie alle eigename sjrieve v'r "Hein" mit 'n houflètter.

Aafbraeking
  • Hein
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 45.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif Hein Heine Heinen
IPA /hɛ̀i̯n/ /hɛ́i̯ne/ /hɛ́i̯nen/
dim. sjrif Hènke Hènken Hènkes
IPA /hè̞n̥kʲe/ /hè̞n̥kʲen/ /hè̞n̥kʲes/ /hè̞n̥kʲez/
dat. sjrif Hein Heine Heinen
IPA /hɛ̀i̯n/ /hɛ́i̯ne/ /hɛ́i̯nen/
Raod

Allewiel kump ouch d'n diminutief Heintje veur.

In anger spraoke

[bewirk]


Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

hein m /hɛ̀i̯n/

  1. emes dae sterk is en good bestenjig is taenge lestige ómstenjigheje
Aafbraeking
  • hein
Zagswies
  • 'nen iezere hein: emes mit groeate spierkrach en väöl waerstandj
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 168.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif Hein Heine Heinen
IPA /hɛ̀i̯n/ /hɛ́i̯ne/ /hɛ́i̯nen/
dim. sjrif Hènke Hènken Hènkes
IPA /hè̞n̥kʲe/ /hè̞n̥kʲen/ /hè̞n̥kʲes/ /hè̞n̥kʲez/
dat. sjrif Hein Heine Heinen
IPA /hɛ̀i̯n/ /hɛ́i̯ne/ /hɛ́i̯nen/

In anger spraoke

[bewirk]