hik
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
hik m /hɪkʲ/
- 'n ónwillekeurige sametrèkking van 't midderif ónger 't inaome, die trögkkump en oet 't nieks opkump en gevolg wuuert door 't ónverhöds sloete van 't klepke vanne sträöt
- Aafbraeking
- hik
- Synoniem
- Aafleijinge
- Zagswies
- Es se d'n hik höbs, grujtj dien hert.
- Veuren hik kwiet te kómme mós me drie kieër sónger aom te haolen en d'rin te hikken 't volgendj riem zègke:
- Ich höb d'n hik;
- ich höb de pik.
- Ich höb 'm noe;
- ich höb 'm dan.
- Ich gaef 'm aan miene naoberman,
- dae 'm good verdrage kan.
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 158.
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | hik | — | ||
| IPA | /hɪkʲ/ | /hɪgʲ/ | — | ||
| dim. | sjrif | — | — | ||
| IPA | — | — | |||
| dat. | sjrif | hik | — | ||
| IPA | /hɪkʲ/ | /hɪgʲ/ | — | ||
In anger spraoke[bewirk]
Wirkwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
hik /hɪkʲ/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van hikke
- (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van hikke
- (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van hikke
- (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van hikke
- (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van hikke
- Aafbraeking
- hik
- Variaasje
- [5] hiktj
Nederlandjs[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
hik g /hɪk/