hoebbel
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
hoebbel m /hubəl/
- 'n neet-egalige verhuueging in 'n oppervlaakdje, wie in 'ne waeg
- Raod
Lèt op! Bakkes sjrief hoebel.
- Aafbraeking
- hoeb-bel
- Aafleijinge
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 161.
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | hoebbel | hoebbele | hoebbelen | |
| IPA | /hubəl/ | /hubə̽lə/ | /hubə̽lən/ | ||
| dim. | sjrif | huubbelke | huubbelken | huubbelkes | |
| IPA | /hʉ̜bə̽l̥kʲe/ | /hʉ̜bə̽l̥kʲen/ | /hʉ̜bə̽l̥kʲes/ | /hʉ̜bə̽l̥kʲez/ | |
| dat. | sjrif | hoebbel | hoebbele | hoebbelen | |
| IPA | /hubəl/ | /hubə̽lə/ | /hubə̽lən/ | ||
In anger spraoke[bewirk]
Wirkwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
hoebbel /hubəl/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van hoebbele
- (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van hoebbele
- Aafbraeking
- hoeb-bel