honing
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen

Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
honing m /hó:nɪŋ/
- (aeteswaar) 'n zeute stóf die door bieje verzameldj wuuert oete nekter van blome, gesjik veur te aete door miense
- Raod
't Waord honing haet gei mieëvaad; gebroek daoveur kónstruksjes wie saorten honing of pöt honing.
- Aafbraeking
- ho-ning
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- emes honing ómme móndj smere: emes smeichele
- Drink tich mer 'n werm tas mèlk mit honing d'rin wens te verkaadj bös.
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 163.
Verbuging[bewirk]
inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | honing | — | ||
IPA | /hó:nɪŋ/ | — | |||
dim. | sjrif | heuningske | heuningsken | heuningskes | |
IPA | /hǿ:nɪŋ̊skʲe/ | /hǿ:nɪŋ̊skʲen/ | /hǿ:nɪŋ̊skʲes/ | /hǿ:nɪŋ̊skʲez/ | |
dat. | sjrif | honing | — | ||
IPA | /hó:nɪŋ/ | — |