honing

Van Wiktionary
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

honing

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

honing m /hó:nɪŋ/

  1. (aeteswaar) 'n zeute stóf die door bieje verzameldj wuuert oete nekter van blome, gesjik veur te aete door miense
Raod

't Waord honing haet gei mieëvaad; gebroek daoveur kónstruksjes wie saorten honing of pöt honing.

Aafbraeking
  • ho-ning
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • emes honing ómme móndj smere: emes smeichele
  • Drink tich mer 'n werm tas mèlk mit honing d'rin wens te verkaadj bös.
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 163.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif honing
IPA /hó:nɪŋ/
dim. sjrif heuningske heuningsken heuningskes
IPA /hǿ:nɪŋ̊skʲe/ /hǿ:nɪŋ̊skʲen/ /hǿ:nɪŋ̊skʲes/ /hǿ:nɪŋ̊skʲez/
dat. sjrif honing
IPA /hó:nɪŋ/

In anger spraoke[bewirk]