horizon

d'n horizon achtere zieë

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

horizon m /hó:ri̽zɒ̀n/

1. de sjienbaar lien die m'n inne wiedje zuutj wo de aerd opgeit innen hemel

Aafbraeking

• ho-ri-zon

Synoniem

• landjsverlóchting

Aafleijinge

• horizontaal

Zagswies

• achteren/anen horizon

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	horizon		horizons
	IPA	/hó:ri̽zɒ̀n/		/hó:ri̽zɒ̀n̥s/	/hó:ri̽zɒ̀nz/
dim.	sjrif	heurizönke	heurizönken	heurizönkes
	IPA	/hǿ:ri̽zœ̀n̥kə/	/hǿ:ri̽zœ̀n̥kən/	/hǿ:ri̽zœ̀n̥kəs/	/hǿ:ri̽zœ̀n̥kəz/
dat.	sjrif	horizon		horizons
	IPA	/hó:ri̽zɒ̀n/		/hó:ri̽zɒ̀n̥s/	/hó:ri̽zɒ̀nz/

In anger spraoke

Frans: horizon m Fries (Westerlauwers): gesichtsein g, kim(fy:) g, hoarizon g Ieslandjs: sjóndeildarhringur(is:) m Ingels: horizon(en:) Nederlandjs: horizon g, kim(nl:) g, gezichtseinder g

Pruus: Horisont m Russisch: горизонт(ru:) m Spaans: horizonte m Zweeds: horisont g

Ingels

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

horizon /hə.'ɹaɪ.zən/

1. horizon