hulpstóf
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
hulpstóf v /hǿl̥pstʊf/
- (millesiene) 'n ingrediënt van e genaesmiddel det toegeveug wuuert veur anger inj es heilzaam of diagnostiserendje raejes
- 'n stóf die aan e mingsel toegeveug wuuert veure perduksje te baetere
- (synoniem) anger waord veur additief
- Aafbraeking
- hulp-stóf
- Verwantje wäörd
- Samestèlling
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | hulpstóf | hulpstóffe | hulpstóffen | |
| IPA | /hǿl̥pstʊf/ | /hǿl̥pstʊv/ | /hǿl̥pstʊfə/ | /hǿl̥pstʊfən/ | |
| dim. | sjrif | hulpstufke | hulpstufken | hulpstufkes | |
| IPA | /hǿl̥pstøfkʲe/ | /hǿl̥pstøfkʲen/ | /hǿl̥pstøfkʲes/ | /hǿl̥pstøfkʲez/ | |
In anger spraoke[bewirk]
[1]
- Frans: excipient m
- Ingels: excipient
- Nederlandjs: excipiens g
- Pruus: Hilfsstoff m
- Spaans: excipiente m
- Viëtnamees: tá dược(vi:)