hut

'n hut [1]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

hut v /høt/

1. (boewkónde) e sumpel, klein, houtere huusken of gebuuwke bestäöndje oet eine stok
2. (euverdrechtelik) 'n minderwaerdige weuning
3. 'n ruumdje op 't sjeep veur wirkzaamheje vanne bemanning of veur mitreizendje

Aafbraeking

• hut

Net get anges gesjreve

• höd

Variaasje

• ↓höt

Aafleijinge

• hutteboewer
• berghut, blokhut, boeatshut, nissenhut, sjoelhut

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	hut		hutte	hutten
	IPA	/høt/	/hød/	/høtə/	/høtən/
dim.	sjrif	hutje	hutjen	hutjes
	IPA	/høcə/	/høcən/	/høcəs/	/høcəz/

In anger spraoke

[1]

Fins: maja(fi:) Frans: chaumière v Ieslandjs: kofi m Ingels: hut Koreaans: 막(ko:) Nederlandjs: hut g

Pruus: Hütte v Russisch: хижина(ru:) v Sjinees: 寮(zh:), 廑(zh:), 廬(zh:) Slowaaks: chyža(sk:) v Tamil: குடில்(ta:) Zweeds: hydda g