hut
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen

Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
hut v /høt/
- (boewkónde) e sumpel, klein, houtere huusken of gebuuwke bestäöndje oet eine stok
- (euverdrechtelik) 'n minderwaerdige weuning
- 'n ruumdje op 't sjeep veur wirkzaamheje vanne bemanning of veur mitreizendje
- Aafbraeking
- hut
- Net get anges gesjreve
- Variaasje
- ↓höt
- Aafleijinge
Verbuging[bewirk]
inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | hut | hutte | hutten | |
IPA | /høt/ | /hød/ | /høtə/ | /høtən/ | |
dim. | sjrif | hutje | hutjen | hutjes | |
IPA | /høcə/ | /høcən/ | /høcəs/ | /høcəz/ |
In anger spraoke[bewirk]
[1]