hut

'n hut [1]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

hut v /høt/

1. (boewkónde) e sumpel, klein, houtere huusken of gebuuwke bestäöndje oet eine stok
2. (euverdrechtelik) 'n minderwaerdige weuning
3. 'n ruumdje op 't sjeep veur wirkzaamheje vanne bemanning of veur mitreizendje

Aafbraeking

• hut

Net get anges gesjreve

• höd

Variaasje

• ↓höt

Aafleijinge

• hutteboewer
• berghut, blokhut, boeatshut, sjoelhut

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	hut		hutte	hutten
	IPA	/høt/	/hød/	/høtə/	/høtən/
dim.	sjrif	hutje	hutjen	hutjes
	IPA	/høcə/	/høcən/	/høcəs/	/høcəz/

In anger spraoke

[1]

• Fins: maja^(fi:)
• Frans: chaumière v
• Ieslandjs: kofi m
• Ingels: hut
• Nederlandjs: hut g
• Pruus: Hütte v
• Russisch: хижина^(ru:) v
• Sjinees: 寮^(zh:), 廑^(zh:), 廬^(zh:)
• Slowaaks: chyža^(sk:) v
• Tamil: குடில்^(ta:)
• Zweeds: hydda g