Naar inhoud springen

hut

Van Wiktionary

'n hut [1]

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

hut v /høt/

  1. (boewkónde) e sumpel, klein, houtere huusken of gebuuwke bestäöndje oet eine stok
  2. (euverdrechtelik) 'n minderwaerdige weuning
  3. 'n ruumdje op 't sjeep veur wirkzaamheje vanne bemanning of veur mitreizendje
Aafbraeking
  • hut
Net get anges gesjreve
Variaasje
Aafleijinge

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif hut hutte hutten
IPA /høt/ /hød/ /høtə/ /høtən/
dim. sjrif hutje hutjen hutjes
IPA /høcə/ /høcən/ /høcəs/ /høcəz/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]