Naar inhoud springen

impuls

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

impuls m /ɪ́m̥'pǿl̥s ~ ɪ́m̥pǿl̥s/

  1. (netuurkónde) 't gehieël aan krach euveren doer vannen tied
  2. (euverdrechtelik) get det stimmelerendj wirk
Aafbraeking
  • im-puls
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif impuls impulze impulzen
IPA /ɪ́m̥'pǿl̥s/ /ɪ́m̥'pǿlz/ /ɪ́m̥'pǿlzə/ /ɪ́m̥'pǿlzən/
dim. sjrif impulske impulsken impulskes
IPA /ɪ́m̥'pǿl̥skə/ /ɪ́m̥'pǿl̥skən/ /ɪ́m̥'pǿl̥skəs/ /ɪ́m̥'pǿl̥skəz/
dat. sjrif impuls impulze impulzen
IPA /ɪ́m̥'pǿl̥s/ /ɪ́m̥'pǿlz/ /ɪ́m̥'pǿlzə/ /ɪ́m̥'pǿlzən/

In anger spraoke

[bewirk]