Naar inhoud springen

inkeling

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

inkeling m (Nederlands: enkeling)

Verbuging

inkelinge, —


Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

inkeling m /ɪ́ŋ̊kʲelɪ̀ŋ/

  1. 'nen inkele persoean aafgezunjerd
    Mer 'nen inkeling kan de paus zeen.
Aafbraeking
  • in-ke-ling
Samestèlling
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 169-170.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif inkeling inkelingeinkelingen
IPA /ɪ́ŋ̊kʲelɪ̀ŋ/ /ɪ́ŋ̊kʲelɪ́ŋe//ɪ́ŋ̊kʲelɪ́ŋen/
dim. sjrif inkelingskeinkelingsken inkelingskes
IPA /ɪ́ŋ̊kʲelɪ̀ŋ̊skʲe//ɪ́ŋ̊kʲelɪ̀ŋ̊skʲen/ /ɪ́ŋ̊kʲelɪ̀ŋ̊skʲes//ɪ́ŋ̊kʲelɪ̀ŋ̊skʲez/
dat. sjrif inkeling inkelingeinkelingen
IPA /ɪ́ŋ̊kʲelɪ̀ŋ/ /ɪ́ŋ̊kʲelɪ́ŋe//ɪ́ŋ̊kʲelɪ́ŋen/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk