Naar inhoud springen

insjrieving

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

insjrieving v /ɪ́n̥ʃr̥í:vɪŋ/

  1. de hanjeling van 't insjrieven of e dokument womit me zich örges veur insjrief of opguuef
Aafbraeking
  • in-sjrie-ving
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif insjrieving insjrievinge insjrievingen
IPA /ɪ́n̥ʃr̥í:vɪŋ/ /ɪ́n̥ʃr̥í:vɪŋe/ /ɪ́n̥ʃr̥í:vɪŋen/
dim. sjrif insjrievingske insjrievingsken insjrievingskes
IPA /ɪ́n̥ʃr̥í:vɪ̽ŋ̊skʲe/ /ɪ́n̥ʃr̥í:vɪ̽ŋ̊skʲen/ /ɪ́n̥ʃr̥í:vɪ̽ŋ̊skʲes/ /ɪ́n̥ʃr̥í:vɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]