Naar inhoud springen

instèlling

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

instèlling v /ɪ́n̥sté̞lɪŋ/

  1. de meugelikheid te regele wie 'n apperaat, e mesjien of e pergram wirk
    Doe mós get doon ane instèlling van det beeldjsjerm, went det is väöls te duuster zoea.
  2. 'n organizaasje die subsiedje krieg vanne euverheid
  3. de meneer van wie me get betrach of wie m'n euver get dink
    Gèn instèlling is ouch 'n instèlling!
Aafbraeking
  • in-stèl-ling
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif instèlling instèllinge instèllingen
IPA /ɪ́n̥sté̞lɪŋ/ /ɪ́n̥sté̞lɪŋe/ /ɪ́n̥sté̞lɪŋen/
dim. sjrif instèllingske instèllingsken instèllingskes
IPA /ɪ́n̥sté̞lɪ̽ŋ̊skʲe/ /ɪ́n̥sté̞lɪ̽ŋ̊skʲen/ /ɪ́n̥sté̞lɪ̽ŋ̊skʲes/ /ɪ́n̥sté̞lɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

[2]

[3]