inwilliging

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

inwilliging v /ɪ́nwɪ́lɪʝɪŋ/

  1. 't akseptere van get det emes duit of wiltj (wie bie 'n aanvraog)
Aafbraeking
  • in-wil-li-ging
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif inwilliging inwilliginge inwilligingen
IPA /ɪ́nwɪ́lɪʝɪŋ/ /ɪ́nwɪ́lɪʝɪŋe/ /ɪ́nwɪ́lɪʝɪŋen/
dim. sjrif inwilligingske inwilligingsken inwilligingskes
IPA /ɪ́nwɪ́lɪʝɪ̽ŋ̊skʲe/ /ɪ́nwɪ́lɪʝɪ̽ŋ̊skʲen/ /ɪ́nwɪ́lɪʝɪ̽ŋ̊skʲes/ /ɪ́nwɪ́lɪʝɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke[bewirk]

bewirk