kómmendant

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]

kómmendant m (Nederlands: commandant)

Verbuging

kómmendante, kómmendentje


Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

kómmendant m /kʊ́mən'dán̥t/

  1. emes dae bevael haet euver 'ne groep luuj, meh zelf ouch óngergestèldj is (wie in 't laeger of bie de sjötterie)
  2. (euverdrechtelik) emes dae op gróndj van gaar gei rech of aafspraok bevael guuef dewiel d'r zelf neet wirk
  3. (euverdrechtelik) 'n fórse vrouw
Aafbraeking
  • kóm-men-dant
Synonieme
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 201.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kómmendant kómmendante kómmendanten
IPA /kʊ́mən'dán̥t/ /kʊ́mən'dánd/ /kʊ́mən'dán̥tə/ /kʊ́mən'dán̥tən/
dim. sjrif kómmendentje kómmendentjen kómmendentjes
IPA /kʊ́mən'dǽɲ̊ce/ /kʊ́mən'dǽɲ̊cen/ /kʊ́mən'dǽɲ̊ces/ /kʊ́mən'dǽɲ̊cez/
dat. sjrif kómmendant kómmendante kómmendanten
IPA /kʊ́mən'dán̥t/ /kʊ́mən'dánd/ /kʊ́mən'dán̥tə/ /kʊ́mən'dán̥tən/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk