kaersplieting

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

kaersplieting v /kʲɛ́:r̥spl̥í:tɪŋ/

  1. (netuurkónde) 'n nucleair reaksje wobie 'n zwaor, ónstabiel atoeamkaer zich deiltj in twieë of mieë lichter kaere, wobie hieël väöl innerzjie vriekump
Aafbraeking
  • kaer-splie-ting
Variaasje
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kaersplieting kaersplietinge kaersplietingen
IPA /kʲɛ́:r̥spl̥í:tɪŋ/ /kʲɛ́:r̥spl̥í:tɪŋe/ /kʲɛ́:r̥spl̥í:tɪŋen/
dim. sjrif kaersplietingske kaersplietingsken kaersplietingskes
IPA /kʲɛ́:r̥spl̥í:tɪ̽ŋ̊skʲe/ /kʲɛ́:r̥spl̥í:tɪ̽ŋ̊skʲen/ /kʲɛ́:r̥spl̥í:tɪ̽ŋ̊skʲes/ /kʲɛ́:r̥spl̥í:tɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke[bewirk]