keef
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
keef v /kʲè:f/
- (bieëster) 'n orgaan bie vèssen en amfibieje womit die zoerstóf kónne filtjeren oet te water veur aom te kriege
- Aafbraeking
- keef
- Variaasje
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 181.
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | keef | keve | keven | |
| IPA | /kʲè:f/ | /kʲè:v/ | /kʲè:ve/ | /kʲè:ven/ | |
| dim. | sjrif | keefke | keefken | keefkes | |
| IPA | /kʲè:fkʲe/ | /kʲè:fkʲen/ | /kʲè:fkʲes/ | /kʲè:fkʲez/ | |
In anger spraoke[bewirk]
- Fins: kidus
- Frans: branchie v
- Ingels: gill
- Nederlandjs: kieuw g
- Pruus: Kieme v
- Spaans: agalla v, branquia v
- Zweeds: gäl g
Wirkwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
keef /kʲé:f/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) inne vergangen tied van kieve
- (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) inne vergangen tied van kieve
- Aafbraeking
- keef
- Variaasje
- †keif