Naar inhoud springen

kepotje

Van Wiktionary

e kepotjen oppe gróndj

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

kepotje ó /kə'pɒcə/

  1. 'n ómhölsel, meis van latex, det m'n ómme prengel duit bieje seks veur zwangersjap en 't euverdrage van krenkdjes te veurkómme
Aafbraeking
  • ke-pot-je
Synoniem

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kepotje kepotjen kepotjes
IPA /kə'pɒcə/ /kə'pɒcən/ /kə'pɒcəs/ /kə'pɒcəz/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif kepotje kepotjen kepotjes
IPA /kə'pɒcə/ /kə'pɒcən/ /kə'pɒcəs/ /kə'pɒcəz/

In anger spraoke

[bewirk]