kerbied

kerbied

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

kerbied m /kər'bid/

1. 'n organische stóf die besteit oet kalk (calcium) en kaolstóf en hieël flot ómplóf wen 't in aanraking kump mit water en e vlemke

   Kerbied sjoot me vreuger ummer in 'n mèlktuit; dao daverdje 't gans dörp van.

Aafbraeking

• ker-bied

Net get anges gesjreve

• kerbien

Aafleijinge

• kerbiedsjete

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 183.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	kerbied		—
	IPA	/kər'bid/		—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	kerbied		—
	IPA	/kər'bid/		—

Raod

Bakkes sjrief ouch eine kieër kerbiet.

In anger spraoke

• Fins: kalsiumkarbidi
• Frans: carbure de calcium m
• Ieslandjs: kalsíumkarbíð ó
• Ingels: calcium carbide
• Nederlandjs: carbid^(nl:) g, calciumcarbide g
• Pruus: Calciumcarbid ó
• Spaans: carburo de calcio m
• Zweeds: kalciumkarbid g