keulstóf

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

keulstóf v /kʲø̀:l̥stʊf/

  1. 'n vlujstóf die gebroek wuuert veure wörmdje aaf te veure veur zoea euverhètsing te verkómme, wie bie mesjiender en apperate, mer ouch bie baore, fraezen en drejje
Aafbraeking
  • keul-stóf
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif keulstóf keulstóffe keulstóffen
IPA /kʲø̀:l̥stʊf/ /kʲø̀:l̥stʊv/ /kʲø̀:l̥stʊfə/ /kʲø̀:l̥stʊfən/
dim. sjrif keulstufke keulstufken keulstufkes
IPA /kʲø̀:l̥støfkʲe/ /kʲø̀:l̥støfkʲen/ /kʲø̀:l̥støfkʲes/ /kʲø̀:l̥støfkʲez/

In anger spraoke[bewirk]