kieët

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

kieët v /kʲìæ̯̈t/

  1. (boewkónde) e klei, sumpel gebuuwke det gemèndj is veur betrèkkelik kort verblief en neet veur in te wone
Aafbraeking
  • kieët
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 186.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kieët kieëte kieëten
IPA /kʲìæ̯̈t/ /kʲìæ̯̈d/ /kʲìæ̯̈te/ /kʲìæ̯̈ten/
dim. sjrif kieëtje kieëtjen kieëtjes
IPA /kʲìæ̯̈ce/ /kʲìæ̯̈cen/ /kʲìæ̯̈ces/ /kʲìæ̯̈cez/

In anger spraoke[bewirk]