Naar inhoud springen

kieët

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

kieët v /kʲìæ̯̈t/

  1. (boewkónde) e klei, sumpel gebuuwke det gemèndj is veur betrèkkelik kort verblief en neet veur in te wone
Aafbraeking
  • kieët
Synoniem
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 186.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kieët kieëte kieëten
IPA /kʲìæ̯̈t/ /kʲìæ̯̈d/ /kʲìæ̯̈te/ /kʲìæ̯̈ten/
dim. sjrif kieëtje kieëtjen kieëtjes
IPA /kʲìæ̯̈ce/ /kʲìæ̯̈cen/ /kʲìæ̯̈ces/ /kʲìæ̯̈cez/

In anger spraoke

[bewirk]