Naar inhoud springen

kieëtering

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

kieëtering m of v /kʲìæ̯̈te̽rɪŋ/

  1. 't veurzeen van aeteswaar bie fieëster en anger vörm van treffe
    Ich gluif det René de kieëtering bie ós verzorg.
  2. 't bedrief det verantjwuuerdelik is veure [1]
Aafbraeking
  • kieë-te-ring
Variaasje
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kieëtering kieëteringe kieëteringen
IPA /kʲìæ̯̈te̽rɪŋ/ /kʲìæ̯̈te̽rɪŋe/ /kʲìæ̯̈te̽rɪŋen/
dim. sjrif kieëteringske kieëteringsken kieëteringskes
IPA /kʲìæ̯̈te̽rɪ̽ŋ̊skʲe/ /kʲìæ̯̈te̽rɪ̽ŋ̊skʲen/ /kʲìæ̯̈te̽rɪ̽ŋ̊skʲes/ /kʲìæ̯̈te̽rɪ̽ŋ̊skʲez/
dat. sjrif kieëtering kieëteringe kieëteringen
IPA /kʲìæ̯̈te̽rɪŋ/ /kʲìæ̯̈te̽rɪŋe/ /kʲìæ̯̈te̽rɪŋen/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]