Naar inhoud springen

klöppel

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

klöppel m (Nederlands: kluppel, knuppel, stok, onhandige man, pummel, kinkel)

Sinneniem
Verbuging

klöppele, klöppelke


Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

klöppel m /kl̥œpəl/

  1. 'ne korten, diekke stek, veur liefstraove mit oet te deilen en bieëster mit kepot te houwe
  2. (synoniem) (euverdrechtelik) anger waord veur stómmerik
Aafbraeking
  • klöp-pel
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • 'ne stieve klöppel: emes dae gaar neet gezwank is
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 194.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif klöppel klöppeleklöppelen
IPA /kl̥œpəl/ /kl̥œpə̽lə//kl̥œpə̽lən/
dim. sjrif klöppelkeklöppelken klöppelkes
IPA /kl̥œpə̽l̥kə//kl̥œpə̽l̥kən/ /kl̥œpə̽l̥kəs//kl̥œpə̽l̥kəz/
dat. sjrif klöppel klöppeleklöppelen
IPA /kl̥œpəl/ /kl̥œpə̽lə//kl̥œpə̽lən/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk

[2]

bewirk

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

klöppel /kl̥œpəl/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van klöppele
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van klöppele
Aafbraeking
  • klöp-pel