klaf

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

klaf /kl̥af/

  1. druueg (gezag vanne móndj enne henj)
Aafbraeking
  • klaf
Antonieme
Zagswies
  • Ich zit hie al vief oer te wachten en ich höb nag nieks van drinkes gekrege; miene bek is ram klaf.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif klaffe klaffen klaffe klaf klaffe klaf klaf
IPA /kl̥afə/ /kl̥afən/ /kl̥afə/ /kl̥af/ /kl̥av/ /kl̥afə/ /kl̥af/ /kl̥av/ /kl̥af/ /kl̥av/
kómparatief sjrif klaffere klafferen klaffer klaffer klaffer klaffer klaffert
IPA /kl̥afərə/ /kl̥afərən/ /kl̥afər/ /kl̥afər/ /kl̥afər/ /kl̥afər/ /kl̥afər̥t/ /kl̥afərd/
superlatief sjrif klafste klafsten klafste klafste klafste klafste klafste
IPA /kl̥afstə/ /kl̥afstən/ /kl̥afstə/ /kl̥afstə/ /kl̥afstə/ /kl̥afstə/ /kl̥afstə/
partitief sjrif klafs
IPA /kl̥afs/ /kl̥avz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) klafs (toe) (wie) klaf (geer)
IPA /wì: kl̥afs tú:/ /wì: kl̥af ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) klaffers (toe) (wie) klaffertj (geer)
IPA /wì: kl̥afər̥s tú:/ /wì: kl̥afər̥c ʝ̊é:r/

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

klaf /kl̥af/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • klaf

Verbuging[bewirk]

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif klaf
IPA /kl̥af/ /kl̥av/
kómparatief sjrif klaffer
IPA /kl̥afər/
superlatief sjrif klafste
IPA /kl̥afstə/