Naar inhoud springen

klantj

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

klantj m /kl̥áɲ̊c/

  1. emes dae örges get köp of bie emes 'nen deens aafnump taenge betaling
  2. emes dae biegestange wuuert door 'ne rechsgelieërdje
  3. (ónalgemein) 'ne patiënt inne geiselike gezóndjheidszörg
Aafbraeking
  • klantj
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • 'ne slechte klantj aan emes höbbe: min gebroek make van 'nen deens
    Ich verzorg ummer mie gebeet tegooj, dus d'n tandjdokter haet 'ne slechte klantj aan mich.
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 190.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif klantj klantje klantjen
IPA /kl̥áɲ̊c/ /kl̥áɲɟ/ /kl̥áɲ̊cə/ /kl̥áɲ̊cən/
dim. sjrif klentje klentjen klentjes
IPA /kl̥ǽɲ̊ce/ /kl̥ǽɲ̊cen/ /kl̥ǽɲ̊ces/ /kl̥ǽɲ̊cez/
dat. sjrif klantj klantje klantjen
IPA /kl̥áɲ̊c/ /kl̥áɲɟ/ /kl̥áɲ̊cə/ /kl̥áɲ̊cən/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

[2]