Naar inhoud springen

klender

Van Wiktionary

'ne klender [1] ane moer

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

klender m /kl̥ǽnder/

  1. 'n lies of e deil blajer worop de verdeiling van 't jaor aangegaeve steit
    Laot mich 'ns kieken oppe klender of ich dan kin.
  2. e stèlsel wohaer de lingdje van 't jaor enne jaortèlling gesjik steit
    De sjinese klender löp anges es dae van ós.
Aafbraeking
  • klen-der
Net get anges gesjreve
Variaasje
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif klender klenders
IPA /kl̥ǽnder/ /kl̥ǽnder̥s/ /kl̥ǽnderz/
dim. sjrif klenderke klenderken klenderkes
IPA /kl̥ǽnde̽r̥kʲe/ /kl̥ǽnde̽r̥kʲen/ /kl̥ǽnde̽r̥kʲes/ /kl̥ǽnde̽r̥kʲez/
dat. sjrif klender klenders
IPA /kl̥ǽnder/ /kl̥ǽnder̥s/ /kl̥ǽnderz/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]