kloter
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
kloter v /kl̥ó:tər/
- 'n bel die klingeltj anen haam of 't hödsel van e paerd
- Paerd mit klotere zuus te-n allewiel nimmieër oppe straot.
- (euverdrechtelik) 'n vrouw die te väöl kaltj
- Aafbraeking
- klo-ter
- Net get anges gesjreve
- Aafleijinge
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 195.
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | kloter | klotere | kloteren | |
| IPA | /kl̥ó:tər/ | /kl̥ó:tə̽rə/ | /kl̥ó:tə̽rən/ | ||
| dim. | sjrif | kleuterke | kleuterken | kleuterkes | |
| IPA | /kl̥ǿ:tə̽r̥kə/ | /kl̥ǿ:tə̽r̥kən/ | /kl̥ǿ:tə̽r̥kəs/ | /kl̥ǿ:tə̽r̥kəz/ | |
Wirkwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
kloter /kl̥ó:tər/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van klotere
- (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van klotere
- Aafbraeking
- klo-ter